Glápið orðið stafrænt
Möguleikar mínir til þess að leika grænmeti bötnuðu um allan helming í dag. Ég uppfærði nefnilega myndlykilinn minn í dag. Hingað til hef ég verið með old-school myndlykil frá Dagsbrún, en í dag þá uppfærði ég í stafræna Ísland. Skil ekki alveg af hverju það þurfti að hafa stafrænt upp á útlensku á myndlyklinum. Kannski réðu þeir sem voru að framleiða þessa lykla ekki við “æ”. Eða kannski sama fólkið og fannst Og vera frábært í nafni á fyrirtæki hafi ákveðið að það væri flottara að hafa þetta upp á útlensku. En ég er sem sagt kominn með nýjan myndlykil.
Fyrstu tilraunina til að uppfæra gerði ég reyndar um síðustu helgi í kjölfar þess að mér barst áskorun frá Dagsbrún um að það væri algjörlega glatað að vera með oldschool myndlykil. Ég var hvattur til þess að fara og fá nýjan. Sem ég gerði. Ég hlýði öllu svona sem mér er sagt að gera. Sérstaklega þegar það kemur í pósti. Svo ég gerði mér ferð í næsta útibú Og Vodafone (úff, mér finnst þetta alltaf jafn vont nafn). Þar sem hékk miði sem á stóð að því miður væru allir myndlyklar uppurnir. Gat verið. Svo ég fór bara burtu sneyptur.
En í dag þá átti ég erindi í verslunarmiðstöðina. Ætlaði mér að kaupa möppur. Í Skrifstofu Eitt sem er ritfangaverslun þarna. Mundi eftir því að kippa myndlyklinum með mér. Beið í smá tíma og fletti upplýsingariti frá Og Vodafone. Það var athyglisvert. Með grein um útrás Apple IMC á Norðurlöndunum. Þar Apple eigendur hafa búið við vonda þjónustu svo árum skiptir og léttvínsflöskum hefur bókstaflega rignt inn á skrifstofur Apple IMC síðan þeir opnuðu verslanir í þessum löndum. Mikið rosalega hlýtur að vera gaman að vinna þarna. Hugsaði ég. Alltaf svo skemmtilegt þegar fólk er ánægt með þjónustuna sem það fær. Man samt ekki eftir því að hafa nokkurn tíma sent neinum léttvín í tilefni þess að fá góða þjónustu. En svona er maður takmarkaður. Gott að frændur okkar vita hvað hrífur Íslendingana.
Eftir nokkra bið þá komst ég að. Fékk nýjan myndlykil. Fór í ritfangaverslunina. Þar sem auðvitað var ekkert til af því sem mig vantaði. Það verður að bíða fram á mánudag. Svo ég hélt heim á leið. Stakk myndlyklinum í samband. Fylgdi leiðbeiningunum á skjánum. Þetta er alvöru tæki. Maður þarf bókstaflega ekkert að gera. Nema bíða. Fyrst fann hann allar stöðvar sem ég gæti mögulega náð. Svo tilkynnti hann mér að það væri fáanleg uppfærsla. Ég vildi auðvitað sækja hana. Ætlaði mér ekki að sitja eftir. Ekki svona fyrst ég væri byrjaður að færa mig upp þróunarbrautina í tækjamálunum. Svo ég setti uppfærslu í gang. Á skjánum stóð að ég mætti alls ekki slökkva á myndlyklinum. Eftir smá stund komu villuskilaboð. Ég gat bara valið um að ýta á “Exit” á fjarstýringunni. Sem ég gerði. Ekkert gerðist. Ég beið í klukkutíma. Hringdi svo í þjónustuverið. “Bara að slökkva”. Hmmm. “En það stendur að það megi ekki slökkva?”. “Já, sko fyrst þú fékkst villu þá má slökkva.Ýttu bara á exit”. Gott að ég kann á Já.is
Þrautir mínar voru samt ekki alveg liðnar. Eru það aldrei. Mér hefur aldrei, eða ekki svo ég muni, tekist að setja upp neitt tæki án þess að lenda í vandræðum. Held að það séu kaldhæðin örlög að ég fæst við starf tengt þessu og hef þennan hæfileika. Að geta ekki komist þrauta laust frá því að setja svona tæki í gang. Þess vegna hef ég tileinkað mér þann hæfileika að lesa leiðbeiningar sem koma með tækjunum. Sem stundum hefur hjálpað en stundum bara kallað á óslökkvandi þörf til þess að reisa þeim sem skrifaði leiðbeiningarnar níðstöng. Ég hef t.d. ekki hugmynd um hvaða tilgangi flestir takkarnir á fjarstýringunum sem fylgja með tækjunum þjóna. Kveikja, slökkva, hækka og lækka. Það er svona um það bil allt sem ég hef tamið mér að læra á. Það dugar yfirleit. En í þetta skipti snéri vandamálið ekki að neinu slíku. Vandamálið var greinilega að eitthvað hafði farið úrskeiðis. Því áskrift mín að Stöð 2 var hreinlega ekki virk lengur. Ég hringdi aftur í þjónustuverið. Held að það sé ekki gaman að vinna þar alltaf. Svo ég var hinn blíðasti og rakti raunir mínar. Málið leystist með hraði. Svo ég er bara sáttur við stafræna Ísland. En ég held ég komi ekki til með að horfa meira. Finnst ekkert mikið stuð að leika grænmeti.
Minni svo aftur á vondu laga keppnina. Útnefningar eru að berast. Þetta verður skemmtileg keppni. Ekki spurning. Þið sendið útnefningar á simmix2 hjá yahoo.com og sá sem útnefnir það lag sem lesendum hér þykir verst í kjölfar lýðræðislegrar kosningar mun hljóta að launum rauðvín (eða hvítvín eða konfekt ef viðkomandi vil ekki áfengi) og geisladisk með gæða tónlist (ekkert rusl þar á ferð). Ekki vera feimin(n) og sendu mér þína útnefningu.
Fyrstu tilraunina til að uppfæra gerði ég reyndar um síðustu helgi í kjölfar þess að mér barst áskorun frá Dagsbrún um að það væri algjörlega glatað að vera með oldschool myndlykil. Ég var hvattur til þess að fara og fá nýjan. Sem ég gerði. Ég hlýði öllu svona sem mér er sagt að gera. Sérstaklega þegar það kemur í pósti. Svo ég gerði mér ferð í næsta útibú Og Vodafone (úff, mér finnst þetta alltaf jafn vont nafn). Þar sem hékk miði sem á stóð að því miður væru allir myndlyklar uppurnir. Gat verið. Svo ég fór bara burtu sneyptur.
En í dag þá átti ég erindi í verslunarmiðstöðina. Ætlaði mér að kaupa möppur. Í Skrifstofu Eitt sem er ritfangaverslun þarna. Mundi eftir því að kippa myndlyklinum með mér. Beið í smá tíma og fletti upplýsingariti frá Og Vodafone. Það var athyglisvert. Með grein um útrás Apple IMC á Norðurlöndunum. Þar Apple eigendur hafa búið við vonda þjónustu svo árum skiptir og léttvínsflöskum hefur bókstaflega rignt inn á skrifstofur Apple IMC síðan þeir opnuðu verslanir í þessum löndum. Mikið rosalega hlýtur að vera gaman að vinna þarna. Hugsaði ég. Alltaf svo skemmtilegt þegar fólk er ánægt með þjónustuna sem það fær. Man samt ekki eftir því að hafa nokkurn tíma sent neinum léttvín í tilefni þess að fá góða þjónustu. En svona er maður takmarkaður. Gott að frændur okkar vita hvað hrífur Íslendingana.
Eftir nokkra bið þá komst ég að. Fékk nýjan myndlykil. Fór í ritfangaverslunina. Þar sem auðvitað var ekkert til af því sem mig vantaði. Það verður að bíða fram á mánudag. Svo ég hélt heim á leið. Stakk myndlyklinum í samband. Fylgdi leiðbeiningunum á skjánum. Þetta er alvöru tæki. Maður þarf bókstaflega ekkert að gera. Nema bíða. Fyrst fann hann allar stöðvar sem ég gæti mögulega náð. Svo tilkynnti hann mér að það væri fáanleg uppfærsla. Ég vildi auðvitað sækja hana. Ætlaði mér ekki að sitja eftir. Ekki svona fyrst ég væri byrjaður að færa mig upp þróunarbrautina í tækjamálunum. Svo ég setti uppfærslu í gang. Á skjánum stóð að ég mætti alls ekki slökkva á myndlyklinum. Eftir smá stund komu villuskilaboð. Ég gat bara valið um að ýta á “Exit” á fjarstýringunni. Sem ég gerði. Ekkert gerðist. Ég beið í klukkutíma. Hringdi svo í þjónustuverið. “Bara að slökkva”. Hmmm. “En það stendur að það megi ekki slökkva?”. “Já, sko fyrst þú fékkst villu þá má slökkva.Ýttu bara á exit”. Gott að ég kann á Já.is
Þrautir mínar voru samt ekki alveg liðnar. Eru það aldrei. Mér hefur aldrei, eða ekki svo ég muni, tekist að setja upp neitt tæki án þess að lenda í vandræðum. Held að það séu kaldhæðin örlög að ég fæst við starf tengt þessu og hef þennan hæfileika. Að geta ekki komist þrauta laust frá því að setja svona tæki í gang. Þess vegna hef ég tileinkað mér þann hæfileika að lesa leiðbeiningar sem koma með tækjunum. Sem stundum hefur hjálpað en stundum bara kallað á óslökkvandi þörf til þess að reisa þeim sem skrifaði leiðbeiningarnar níðstöng. Ég hef t.d. ekki hugmynd um hvaða tilgangi flestir takkarnir á fjarstýringunum sem fylgja með tækjunum þjóna. Kveikja, slökkva, hækka og lækka. Það er svona um það bil allt sem ég hef tamið mér að læra á. Það dugar yfirleit. En í þetta skipti snéri vandamálið ekki að neinu slíku. Vandamálið var greinilega að eitthvað hafði farið úrskeiðis. Því áskrift mín að Stöð 2 var hreinlega ekki virk lengur. Ég hringdi aftur í þjónustuverið. Held að það sé ekki gaman að vinna þar alltaf. Svo ég var hinn blíðasti og rakti raunir mínar. Málið leystist með hraði. Svo ég er bara sáttur við stafræna Ísland. En ég held ég komi ekki til með að horfa meira. Finnst ekkert mikið stuð að leika grænmeti.
Minni svo aftur á vondu laga keppnina. Útnefningar eru að berast. Þetta verður skemmtileg keppni. Ekki spurning. Þið sendið útnefningar á simmix2 hjá yahoo.com og sá sem útnefnir það lag sem lesendum hér þykir verst í kjölfar lýðræðislegrar kosningar mun hljóta að launum rauðvín (eða hvítvín eða konfekt ef viðkomandi vil ekki áfengi) og geisladisk með gæða tónlist (ekkert rusl þar á ferð). Ekki vera feimin(n) og sendu mér þína útnefningu.
Ummæli