Forgangsröðin alveg á hreinu
Ákveðnir hlutir hafa komið mér undarlega fyrir sjónir að undanförnu. Bara taka það fram strax. Að ég er alls ekkert á móti tvöföldun bílvega. Eða fylgjandi hörðum refsingum. Eða sérstakur talsmaður þess að við hellum í okkur áfengi og öðrum vímugjöfum. En umræðan hefur verið þannig. Að mig langar til þess að skrifa um það nokkur orð.
Ég stundum afskaplega stoltur af þingmönnunum okkar og ráðherrum. Eins og þegar þeir ákveða að sýna sjálfstæði okkar í verki. Með því að vera fylgjandi hvalveiðum og á móti banni við botnvörpuveiðum á alþjóðahafsvæði. Ég er ekki frá því að þetta séu hlutir sem fái mig til að fyllast stolti yfir því að vera Íslendingur. Gott ef ég væri ekki til í að sjá stórhveli með skutul í hnakkanum sem merki íslenska hersins. Einhvern veginn fórst samt fyrir í umræðunni að minna mig á að þetta þýðir töpuð viðskipti í Bandaríkjunum (Iceland Naturally átakið hefur étið um það bil hálfan milljarð af skattpeningum okkar), fækkun ferðamanna (eða í það minnsta ferðamenn sem eru minna virði) og talað um okkur sem smáþjóð sem ekki beri virðingu fyrir alþjóðasamfélaginu í fjölmiðlum á borð við The Washington Post. Þetta er auðvitað nákvæmlega sú skynsemi sem ég vil sjá frá mínum fulltrúum á þingi og í ríkisstjórn.
Ekki minnkaði stolt mitt þegar þeir settust í blóði drifna slóð á suðurlandsveginum og sögðu mér að það væri þverpólitísk samstaða fyrir betri vegum. Sem ég er afskaplega ánægður með. Raunar hefur mér sýnst að flest stórslys landsins verði á og í kringum höfuðborgarsvæðið. En stórfjárveitingar fari í jarðgöng t.d. á Norðurlandi. Gleymum því heldur ekki að göng til Eyja eru klárlega næsta mál á dagskrá í umferðarmálum landsins. Framkvæmd sem klárlega mun minnka verulega hættuna á banaslysum. Eða í undarlegar hugmyndir um hálendisvegi. Þar sem ég vil helst sjá sem minnsta umferð. Mér finnst nefnilega svo skemmtilegt að rölta á hálendinu. Í ró og næði. Finnst það þess virði að borga fyrir þau gæði. Með því að það taki mig nokkru lengri tíma að keyra á Akureyri en ef vegurinn væri lagður stystu leið. Mér finnst hins vegar glæsilegt að fylgjast með fulltrúum mínum sem hafa haft til þess nokkurn fjölda mánaða. Að gera eitthvað í samgöngu málum hérna í kringum og í höfuðborginni. Berja sér á brjóst í kjölfarið á blóðugu slysi og tala um þverpólitíska samstöðu. Ég myndi ekki kalla þetta tækifæris pólitík og hræsni.
Auk þess fæ ég líka tækifæri til þess að fyllast stolti af ákvörðunum löggæslu og dómsyfirvalda. Þar á bæ hafa menn fyrir löngu áttað sig á því að hættulegustu glæpamenn og konur landsins. Eru alls ekki nauðgarar og barnaníðingar. Heldur þvert á móti sölumenn dauðans. Þannig var það algjörlega rétt ákvörðun hjá þeim að sleppa út dæmdum nauðgara. Svona rétt á meðan hann var að áfrýja. Engin ástæða til þess að ætla að þessi margdæmdi ofbeldismaður myndi láta sér detta í hug að gera eitthvað af sér á meðan. Hins vegar er mikilvægt að loka inni þá ótýndu glæpamenn sem hingað villast frá Eystrasaltslöndunum og augljóslega eru á vegum r********u m******r. Komandi hingað og varla talandi tungumálið, eiga hér hvorki miklar né djúpar rætur og það myndi því augljóslega skaða íslenskt samfélag mikið ef þeir. Kæmust úr landi og við þyrftum ekki að borga undir þá fangelsisvist í nokkur ár. Þarna þykir mér vel að verki staðið. Þetta er augljóslega rétt stefnumörkun. Enda fækkar þeim á hverju ári sem láta sér detta í hug að koma hingað í svipuðum erindagjörðum. Sömuleiðis minnkar magnið sem löggæsla og tollur gera upptækt. Eða var það ekki?
Ég stundum afskaplega stoltur af þingmönnunum okkar og ráðherrum. Eins og þegar þeir ákveða að sýna sjálfstæði okkar í verki. Með því að vera fylgjandi hvalveiðum og á móti banni við botnvörpuveiðum á alþjóðahafsvæði. Ég er ekki frá því að þetta séu hlutir sem fái mig til að fyllast stolti yfir því að vera Íslendingur. Gott ef ég væri ekki til í að sjá stórhveli með skutul í hnakkanum sem merki íslenska hersins. Einhvern veginn fórst samt fyrir í umræðunni að minna mig á að þetta þýðir töpuð viðskipti í Bandaríkjunum (Iceland Naturally átakið hefur étið um það bil hálfan milljarð af skattpeningum okkar), fækkun ferðamanna (eða í það minnsta ferðamenn sem eru minna virði) og talað um okkur sem smáþjóð sem ekki beri virðingu fyrir alþjóðasamfélaginu í fjölmiðlum á borð við The Washington Post. Þetta er auðvitað nákvæmlega sú skynsemi sem ég vil sjá frá mínum fulltrúum á þingi og í ríkisstjórn.
Ekki minnkaði stolt mitt þegar þeir settust í blóði drifna slóð á suðurlandsveginum og sögðu mér að það væri þverpólitísk samstaða fyrir betri vegum. Sem ég er afskaplega ánægður með. Raunar hefur mér sýnst að flest stórslys landsins verði á og í kringum höfuðborgarsvæðið. En stórfjárveitingar fari í jarðgöng t.d. á Norðurlandi. Gleymum því heldur ekki að göng til Eyja eru klárlega næsta mál á dagskrá í umferðarmálum landsins. Framkvæmd sem klárlega mun minnka verulega hættuna á banaslysum. Eða í undarlegar hugmyndir um hálendisvegi. Þar sem ég vil helst sjá sem minnsta umferð. Mér finnst nefnilega svo skemmtilegt að rölta á hálendinu. Í ró og næði. Finnst það þess virði að borga fyrir þau gæði. Með því að það taki mig nokkru lengri tíma að keyra á Akureyri en ef vegurinn væri lagður stystu leið. Mér finnst hins vegar glæsilegt að fylgjast með fulltrúum mínum sem hafa haft til þess nokkurn fjölda mánaða. Að gera eitthvað í samgöngu málum hérna í kringum og í höfuðborginni. Berja sér á brjóst í kjölfarið á blóðugu slysi og tala um þverpólitíska samstöðu. Ég myndi ekki kalla þetta tækifæris pólitík og hræsni.
Auk þess fæ ég líka tækifæri til þess að fyllast stolti af ákvörðunum löggæslu og dómsyfirvalda. Þar á bæ hafa menn fyrir löngu áttað sig á því að hættulegustu glæpamenn og konur landsins. Eru alls ekki nauðgarar og barnaníðingar. Heldur þvert á móti sölumenn dauðans. Þannig var það algjörlega rétt ákvörðun hjá þeim að sleppa út dæmdum nauðgara. Svona rétt á meðan hann var að áfrýja. Engin ástæða til þess að ætla að þessi margdæmdi ofbeldismaður myndi láta sér detta í hug að gera eitthvað af sér á meðan. Hins vegar er mikilvægt að loka inni þá ótýndu glæpamenn sem hingað villast frá Eystrasaltslöndunum og augljóslega eru á vegum r********u m******r. Komandi hingað og varla talandi tungumálið, eiga hér hvorki miklar né djúpar rætur og það myndi því augljóslega skaða íslenskt samfélag mikið ef þeir. Kæmust úr landi og við þyrftum ekki að borga undir þá fangelsisvist í nokkur ár. Þarna þykir mér vel að verki staðið. Þetta er augljóslega rétt stefnumörkun. Enda fækkar þeim á hverju ári sem láta sér detta í hug að koma hingað í svipuðum erindagjörðum. Sömuleiðis minnkar magnið sem löggæsla og tollur gera upptækt. Eða var það ekki?
Ummæli