Málfrelsis postular

Ég var að grípa Fréttablaðið upp af gólfinu þegar ég rek augun í grein á forsíðunni þar sem vitnað er í Jón Magnússon lögmann 365 prentmiðla sem segir að lögbannið á gögnin hennar Jónínu snúist um tjáningarfrelsi. Mér hefur alltaf fundist Jón vera heimskari en aðrir menn. Mér hefur líka fundist að Jón ætti sem minnst að tjá sig opinberlega, því þar með opinberar hann bara heimsku sína. Finnst mér. Mér finnst Jón vera leiðinlegri, með verri skoðanir en aðrir, hafa fátt merkilegt að segja og vera allmennt og yfirleit til leiðinda og ama. Að mínum dómi.

Nú skulum við bara fá það alveg á hreint að raunar hef ég engar sérstakar skoðanir á Jóni, en um þetta snýst tjáningarfrelsi. Að mér sé frjálst að tjá skoðanir mínar. Að fjölmiðlar séu vettvangur skoðanaskipta. Segi frá staðreyndum, ef þær finnast. Nú er þessi sami Jón starfandi lögmaður. Hann sendir væntanlega frá sér bæði bréf og tölvupóst. Eins og alþjóð veit þá er auðvelt að komast í slík gögn, afrita þau og síðan í einhverjum tilfellum að birta. Jón, eins og flestir lögfræðingar, gerir hins vegar ráð fyrir að um þessi gögn ríki trúnaður. Þau eru ætluð honum og skjólstæðingi hans til lestrar. Ekki til birtingar t.d. í Fréttablaðinu. Ef ég nú kemst með ólögmætum hætti yfir þessi gögn og birti þau hér, þá mætti ég búast við málsókn frá Jóni. Ætli honum þyki ekki rétt að draga mörkin varðandi tjáningarfrelsið við sín trúnaðargögn. Kæmi ekki á óvart.