Smá pólitík

Þið verðið að fyrirgefa mér. En það eru kosningar framundan. Ég hef verið óvenju sammála Jón Baldvin. Alveg því sem hann skrifaði í Lesbók Morgunblaðsins um daginn. Fannst hann frábær í Silfri Egils í dag. Hann skýtur fast í kringum sig. Eins og einhver sem þekkir þetta allt saman. En þarf ekki að hafa lengur áhyggjur.

Ég er nefnilega í sömu sporum og hann. Skil ekki fylgið við VG. Sé ekkert í stefnumálum þess flokks sem fær fólk til þess að svara VG í skoðanakönnunum. Skil heldur ekki af hverju fylgið hrynur ekki líka af Sjálfstæðisflokknum. En skil það vel með Framsókn. En ég verð bara að rifja það upp. Að fyrir réttum 4 árum. Þá stóðu Framsókn og Sjálfstæðisflokkur saman að því að bjóða mér og ykkur hinum stöðugleika. Sá stöðugleiki hefur verið verðbólga og háir vextir.

Ég man líka eftir því að útrýma átti skuldum. Það var víst í gegnum aukin lán. Hvernig það fór saman skildi ég aldrei. Í dag hefur aldrei verið dýrara að festa sér kaup á húsnæði. Vextir á þeim lánum aldrei verið dýrari. Því nafnvextir segja ekkert. Það er verðtrygging á öllum lánum sem í verðbólgu hefur ýtt upp afborgunum, alveg óháð nafnvöxtum. Eina ástæðan fyrir því að hér fór ekki allt fjandans til á þessu þensluskeiði hefur verið sú staðreynd að jafnaðarmenn á Íslandi höfðu vit á því að koma okkur inn í EES á sínum tíma. Samt berjast flokkar enn gegn inngöngu okkar í Evrópusambandið. Sem líklega væri besta kjarabót sem almenningur í þessu landi ætti völ á.

Allt þetta skil ég ekki alveg. En ég veit hvað ég ætla að kjósa. Sama og Jón Baldvin.