Skjótumst út
Ég fór í dálítið ferðalag í vikunni vegna vinnu minnar. Sem er ekki í frásögur færandi, enda er ég aðeins einn af þúsundum Íslendinga sem þurfa starfs síns vegna að ferðast. Hefur heldur aukist ef eitthvað er, í kjölfarið á útrás íslenskra fyrirtækja. Sem er ekki nema gott og frábært að sjá hversu mikils góðs við erum að njóta af skynsemi leiðtoga alþýðuflokksins. En það var ekki sú skynsemi sem ég ætlaði að koma á framfæri.
Ég var sem sagt á ferðalagi og þurfti að fara alla leið til Lisabon í Portúgal. Sem er ekkert grín þegar maður er að ferðast frá Íslandi. Reyndar er langt síðan ég komst að því að það á ekkert sérlega vel við mig að ferðast. Mér finnst til dæmis alveg óþolandi að þurfa að vakna rétt upp úr miðnætti og mæta til Keflavíkur löngu fyrir fyrsta hanagal. Það að þurfa síðan að eyða öllum deginum í ferðalög, eins og mjög algengt er þegar ferðast er til suður Evrópu, er síðan alveg til að drepa mig. Bæði líkamlega og ekki síður andlega.
Þetta væri kannski ekki svo slæmt ef hægt væri að taka þetta nokkuð jafnt og þétt. En því miður er því ekki að heilsa. Tengingar eru oft slæmar og maður þarf oftar en ekki að eyða 2-3 tímum á flugstöðum. Sem væri svo sem ekki svo slæmt ef þessar ferðir væru bara upphafið á skemmtilegum fríi. En þegar þetta er upphafið á leiðinlegum og erfiðum fundum og verkefnum þá fer þetta alveg með mig.
Það er nefnilega þannig að flugvellir eru einhverjir verstu staðir til þess að eyða tíma á. Yfirleit er ákaflega lítið sem hægt er að gera á þessum stöðum til þess að eyða tímanum. Reyndar geta þeir sem nýta sér mikið þjónustu flugfélaga átt þess kosta að komast inn á betri stofur, en þar er þó litlu meira um að vera, en þó hægt að komast í ókeypis dagblöð. En veitingastaðir fá yfirleit ekki mikil verðlaun fyrir matreiðslu, né heldur er verðlagið þannig að hægt sé að hrópa húrra fyrir því.
Ég var sem sagt á ferðalagi og þurfti að fara alla leið til Lisabon í Portúgal. Sem er ekkert grín þegar maður er að ferðast frá Íslandi. Reyndar er langt síðan ég komst að því að það á ekkert sérlega vel við mig að ferðast. Mér finnst til dæmis alveg óþolandi að þurfa að vakna rétt upp úr miðnætti og mæta til Keflavíkur löngu fyrir fyrsta hanagal. Það að þurfa síðan að eyða öllum deginum í ferðalög, eins og mjög algengt er þegar ferðast er til suður Evrópu, er síðan alveg til að drepa mig. Bæði líkamlega og ekki síður andlega.
Þetta væri kannski ekki svo slæmt ef hægt væri að taka þetta nokkuð jafnt og þétt. En því miður er því ekki að heilsa. Tengingar eru oft slæmar og maður þarf oftar en ekki að eyða 2-3 tímum á flugstöðum. Sem væri svo sem ekki svo slæmt ef þessar ferðir væru bara upphafið á skemmtilegum fríi. En þegar þetta er upphafið á leiðinlegum og erfiðum fundum og verkefnum þá fer þetta alveg með mig.
Það er nefnilega þannig að flugvellir eru einhverjir verstu staðir til þess að eyða tíma á. Yfirleit er ákaflega lítið sem hægt er að gera á þessum stöðum til þess að eyða tímanum. Reyndar geta þeir sem nýta sér mikið þjónustu flugfélaga átt þess kosta að komast inn á betri stofur, en þar er þó litlu meira um að vera, en þó hægt að komast í ókeypis dagblöð. En veitingastaðir fá yfirleit ekki mikil verðlaun fyrir matreiðslu, né heldur er verðlagið þannig að hægt sé að hrópa húrra fyrir því.
Ummæli