Alvöru verslunardagur
Þetta var alvöru verslunarleiðangur hjá okkur félögunum. Við lentum rétt eftir opnun og ég var þar til lokaði. Þetta er verslunarmiðstöð þar sem Íslendingar eru vel þekktir. Fólkið í GNC var alveg með þetta á hreinu. Sagði okkur hvað væri vinsælt að kaupa. Verslunarferðir á borð við þessa eru ekki alveg mínar ær og kýr. En þetta er ekki svo vitlaust. En það eru skemmtilegir hlutir sem hafa komið upp. Eiginlega var upphafið það skemmtilegasta.
Ég og ferðafélaginn fórum inn í tölvuleikjaverslun. Ferðafélaganum vantaði jólagjafahugmyndir. Ég leiddi hann að PC leikjunum og valdi 3 sem ég vissi að væru góðir. Endaði með því að hann valdi sér M merktan leik. M stendur fyrir Mature og eru leikir ætlaðir 17 ára og eldri. Þegar ferðafélaginn fór síðan til að greiða fyrir leikinn. Þá var hann spurður um skilríki. Ég horfði á afgreiðslumanninn. Sem var svona rétt að ná þessum aldrei sjálfur, eða hér um bil. Spurði hvort hann héldi í alvöru að ferðafélagi minn væri ekki kominn með aldur til að kaupa leikinn. „Sorry, store rules,“ var svarið sem ég fékk. Svo segja menn að Þjóðverjar séu reglu þjóð. Ég velti því fyrir mér hvort ég ætti að biðja verslunarstjórann um að koma. Vera með stæla. Því þetta var fáranlegt. Þess má geta að ferðafélagi minn er fæddur fyrir miðja síðustu öld. Ég er ennþá að spá í hvort þeir hefðu neitað að selja honum leikinn ef við hefðum neitað að sýna skilríki. Ég er að spá í að versla minn leik annars staðar.
Eftir að hafa verið duglegir í verslunarmiðstöðinni. Þá var komið að steikhúsinu. Fengum far af hótelinu. Geggjuð steik. Gott rauðvín. Kaffi og Calvados. Svo röltum við til baka upp á hótel í gegnum bæinn. Þetta er allt svo rólegt hérna. Það var svolítið kalt á leiðinni til baka, en það var fínt að ganga aðeins af sér steikina. Flottur dagur.
Ég og ferðafélaginn fórum inn í tölvuleikjaverslun. Ferðafélaganum vantaði jólagjafahugmyndir. Ég leiddi hann að PC leikjunum og valdi 3 sem ég vissi að væru góðir. Endaði með því að hann valdi sér M merktan leik. M stendur fyrir Mature og eru leikir ætlaðir 17 ára og eldri. Þegar ferðafélaginn fór síðan til að greiða fyrir leikinn. Þá var hann spurður um skilríki. Ég horfði á afgreiðslumanninn. Sem var svona rétt að ná þessum aldrei sjálfur, eða hér um bil. Spurði hvort hann héldi í alvöru að ferðafélagi minn væri ekki kominn með aldur til að kaupa leikinn. „Sorry, store rules,“ var svarið sem ég fékk. Svo segja menn að Þjóðverjar séu reglu þjóð. Ég velti því fyrir mér hvort ég ætti að biðja verslunarstjórann um að koma. Vera með stæla. Því þetta var fáranlegt. Þess má geta að ferðafélagi minn er fæddur fyrir miðja síðustu öld. Ég er ennþá að spá í hvort þeir hefðu neitað að selja honum leikinn ef við hefðum neitað að sýna skilríki. Ég er að spá í að versla minn leik annars staðar.
Eftir að hafa verið duglegir í verslunarmiðstöðinni. Þá var komið að steikhúsinu. Fengum far af hótelinu. Geggjuð steik. Gott rauðvín. Kaffi og Calvados. Svo röltum við til baka upp á hótel í gegnum bæinn. Þetta er allt svo rólegt hérna. Það var svolítið kalt á leiðinni til baka, en það var fínt að ganga aðeins af sér steikina. Flottur dagur.
Ummæli