Ekki nokkur ástæða til þess að fá nálgunarbann

Upphaf málsins hjá lögreglu hafi verið að aðfaranótt sunnudagsins 23. september 2007 hafi borist tilkynning um mikil læti úr íbúð kærða og kæranda. Þegar lögregla hafi komið á staðinn hafi kærði verið í átökum við nágranna sem komið hafði að. A hafi hins vegar legið í rúmi og hafi áverkar hennar virst verulegir. Í kjölfarið hafi kærði verið fluttur á lögreglustöðina að Hverfisgötu en A ekið í sjúkrabíl á slysavarðstofu. Síðar hafi borist tilkynning frá starfsfólki slysavarðstofu um að kærði væri þangað kominn en þangað hafði hann haldið rakleiðis eftir að honum hafði verið sleppt úr haldi lögreglu. Þar hafi hann í kjölfarið verið handtekinn. Ástæða þyki til að geta þess að síðar hafi læknir einnig haft samband við lögreglu þar sem honum hafi fundist brýnt að koma því til leiðar að áverkar A væru alvarlegir. Í áverkavottorði sem sé að finna í gögnum málsins, sé árásinni lýst sem verulega fólskulegri.

A hafi ekki kært ætlaða líkamsárás til lögreglu. Ákæran í málinu hafi því verið gefin út án þess að kæra lægi fyrir í málinu, sem endurspegli mat lögreglu á alvarleika málsins og þá hagsmuni sem þyki liggja að baki ákærunni. Þyki sú staðreynd að A hafi ekki kært svo alvarlega líkamsárás til marks um mikinn ótta hennar við kærða. Ætlað brot gagnvart A varði við 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, en samkvæmt áverkavottorði hafi afleiðingar árásarinnar verið m.a. rifbeinsbrot, sprungin hljóðhimna auk þess sem hún hafi verið með fjölda marbletta víðsvegar um líkamann. Í áverkavottorðinu sé þess einnig getið að hún hafi verið með gamla marbletti á efri og neðri útlimum. Þyki þetta renna mjög stoðum undir að hún hafi verið beitt langvarandi ofbeldi af hálfu kærða. Í gögnum málsins séu einnig ljósmyndir sem sýni umtalsverða áverka A við komu á slysadeild, þar sem sjá megi að andlit hennar sé verulega þrútið og fjölmargir stórir marblettir séu víða á líkama hennar.

Þann 10. janúar hafi sambúð kærða og kæranda lokið. Þyki það til marks um ótta kæranda að hún hafi ekki treyst sér til að fara eins síns liðs á sameiginlegt heimili þeirra til að sækja eigur sínar. Lögreglumenn hafi fylgt henni inn á heimilið á meðan að kærði var í vinnu og kærandi yfirgefið heimilið á meðan kærði var enn í vinnu. Hafi hún dvalið í nokkurn tíma eftir þetta í Kvennaathvarfinu og ekki sótt vinnu af ótta við að kærði myndi koma þangað.

Þann sama dag, þ.e. 10. janúar síðastliðinn, hafi hún svo kært kærða fyrir ítrekuð kynferðisbrot. Hafi hún sagt kynferðisbrotin hafa staðið yfir frá vorinu 2005 eða um tæplega þriggja ára skeið. Hafi síðasta brot átt sér stað aðfaranótt 5. janúar 2008. Kæruefnið lúti að því að kærði hafi frá vorinu 2005 ítrekað fengið ókunna karlmenn, sem hann hafi komist í samband við á netinu eða annan hátt, til þess að eiga kynferðislegt samneyti við kæranda, stundum fleiri saman. Þetta hafi verið andstætt vilja hennar. Segist kærandi hafa orðið að láta að vilja kærða því öðrum kosti hafi hún mátt þola líkamlegt ofbeldi af hans hálfu. Fram hafi komið að kærði hafi myndað kynferðislegar athafnir mannanna með kæranda.

Í gögnum málsins sé einnig að finna lögregluskýrslu þar sem kærandi kæri kærða fyrir líkamsárás sem hafi átt sér stað þann 21. desember 2007, mjög skömmu fyrir sambúðarslitin.

Kærði hafi í skýrslutökum hjá lögreglu ekki gert ágreining um að kærandi hafi haft samfarir og önnur kynferðismök við ókunnuga menn, né um það að hafa tekið kynferðislegar athafnir upp. Hann hafi hins vegar haldið því fram að hann og kærandi hafi sameiginlega tekið ákvörðun um að hún hefði samfarir við mennina og segir kæranda oft hafa átt frumkvæði af því að eiga samfarir við þessa ókunnugu menn. Á meðal gagna málsins sé myndefni og ljósmyndir, þar sem m.a. megi sjá óþekkta karlmenn eiga kynmök við A. Þar sjáist kærði ýmist stýra því sem þar fer fram eða taka þátt í kynferðislegum athöfnum. Á sumum myndum sjáist að A sé með áverka á líkama sínum.

Ummæli

Vinsælar færslur