Leigja eða kaupa?

Fyrir rúmlega áratug þá fluttum við í nýja íbúð. Bara nokkuð flotta nýja íbúð þar sem við tókum okkur saman með 3 félögum okkar og gerðum leigusamning. Alveg ótímabundin leigusamning. Þetta var í fjölbýlishúsi og húsfélagið hafði bara satt best að segja ekki verið of auðvelt í samningaviðræðum við okkur. En þetta var ekki vont fjölbýlishús og reyndar svo gott að við höfðum ætlað að vera fleiri saman að leigja íbúð. En svo þegar við vorum í miðju kafi um að semja um íbúð, þá leist þeim bara betur á að kaupa og húsfélagið var alveg til í að byggja við. Sagði að það væri gott fyrir hússjóðinn að fá fleiri í húsið.

En við vorum sem sagt 3 félagar sem stóðum eftir og ákváðum að leigja frekar. Þetta hefur verið nokkuð góður tími og leigusamningurinn bara hentað okkur ágætlega. Reyndar hefur húsið verið stækkað nokkuð. Voru 16 íbúðir fyrst en eru núna orðnar 26 eftir síðustu stækkun. Enda er þetta í góðu hverfi og húsinu hefur verið sæmilega vel við haldið og ríkt gott samkomulag í húsfélaginu. Reyndar hefur það heldur haft verri áhrif á samskipti okkar við hina íbúana að við höfum ekki getað aðlagað okkur að nýjum reglum um hússtjórnina. Enda hefur okkur skilist að þeim finnst hálf fúlt að vera með leigjendur, því helst vilji þeir að allir séu í eigin húsnæði.

Reyndar hefur einn samleigjandi okkar hefur verið að velta því fyrir sér að kaupa íbúð. Sem gæti verið mjög slæmt fyrir okkur, því hann hefur borgað 90% af leigunni og helling í sameignina líka. Svo þyrftum við að sækja fleiri fundi í hússtjórninni en hingað til, því það hefur hann gert og þessu myndi fylgja meira vesen. Hann hefur þrisvar fengið tilboð, en ekki slegið til ennþá og segist svo sem alveg vera óákveðin en ef viðkomandi flytur, já þá erum við eiginlega í smá vandamáli. Málið er nefnilega að við höfum verið saman í félagi með einum af leigjendunum og svo einum öðrum félaga. Sem samleigjandi okkar myndi hætta í, ef hann kaupir sér íbúð í húsinu.

Kostnaðurinn við þetta félag hefur verið ríflega 1 milljarður. Við höfum ekki þurft að borga nema rétt 50 milljónir, af þeim kostnaði, en væntanlega myndi það eitthvað hækka ef félaginn flytur. Fyrir leiguna höfum við verið að borga um 500 milljónir, sem mun ekki vera nema rétt um 10% af heildarleigunni. Ef við tækjum við hans hluta, þá myndi okkar kostnaður hækka um 900% og vænanlega verða nær 5 milljörðum. Svo eru ýmsir sjóðir sem við höfum ekki þurft að greiða í að fullu, því félagi okkar er ríkur svo við höfum ekki þurft að borga upp í topp, en það gæti verið u.þ.b. milljarður í viðbót.

Ef þú ert ekki ennþá búin(n) að kveikja, þá er ég auðvitað að tala um EES og ESB. Ég veit ekki alveg hvort það felur undir það að fljóta sofandi að feigðarósi að segja sem svo að það skipti litlu varðandi framtíð EES samningsins ef Norðmenn fara í ESB, en ef horft er til þess að þá gæti kostnaður okkar við að halda úti EFTA og EES (því EES byggir einmitt á því að EFTA sé til) hækkað um það sem ofan er talið, þá myndi ég amk. hafa smá áhyggjur. Því ef allt færi á versta veg og við sætum uppi með hlut Norðmanna þá myndu útgjöld okkar hækka um 5 milljarða án þess að nokkru betri aðgangur að ESB kæmi í staðinn. M.ö.o. EES yrði miklu dýrari án þess að hann skilaði okkur nokkru frekar en orðið er, auk þess sem við myndum standa fyrir utan ESB.

Hvað þá? Er virkilega ekki ástæða til þess að hugsa hvað við viljum gera ef ríkisútgjöld til Utanríkismála hækka allt í einu um sem nemur 5 milljörðum? Er virkilega óþarfa röfl að vilja að einhver sé með amk. plan A og jafnvel plan B ef til þessa kemur? Ég væri amk. með áhyggjur ef ég byggi með einhverjum sem borgaði 90% af húsaleigunni minni og væri alltaf að skoða fasteignablöðin.

Ummæli

Vinsælar færslur